ابوسعید ابوالخیر_دیوانرباعی ها (فهرست)

رباعی شمارهٔ 165

1. دل گر چه درین بادیه بسیار شتافت

2. یک موی ندانست و بسی موی شکافت

3. گرچه ز دلم هزار خورشید بتافت

4. آخر به کمال ذره‌ای راه نیافت


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* پروای سرد و گرم خزان و بهار نیست
* آن را که همچو سرو و صنوبر قبا یکی است
شعر کامل
صائب تبریزی
* شقایق بر سر هر کوه چون رخسار دلبر شد
* بنفشه بر لب هر جوی چون زلفین جانان شد
شعر کامل
امیر معزی
* طلسمی که ضحاک سازیده بود
* سرش به آسمان برفرازیده بود
شعر کامل
فردوسی