عطار

فریدالدّین ابوحامِد محمّد عطّار نِیشابوری (۵۴۰ - ۶۱۸ قمری) یکی از عارفان و شاعران ایرانی بلندنام ادبیات فارسی در پایان سدهٔ ششم و آغاز سدهٔ هفتم است. او در سال ۵۴۰ هجری برابر با ۱۱۴۶ میلادی در نیشابور زاده شد. وی یکی از پرکارترین شاعران ایرانی به شمار می‌رود و بنا به نظر عارفان در زمینه عرفانی از مرتبه‌ای بالا برخوردار بوده‌است.

عطار_دیوان
بازگشت 

عطار_بلبل نامه
بازگشت 

عطار_خسرونامه
بازگشت 

عطار_مختارنامه
بازگشت 

عطار_سی فصل
بازگشت 

عطار_بیان الارشاد
بازگشت 

عطار_بی ‏سرنامه
بازگشت 

عطار_هیلاج نامه
بازگشت 

عطار_مظهر
بازگشت 

عطار_جوهرالذات
بازگشت 

عطار_مظهرالعجایب
بازگشت 

عطار_وصلت نامه
بازگشت 

عطار_نزهت الاحباب
بازگشت 

عطار_پندنامه
بازگشت 

عطار_اشترنامه
بازگشت 

عطار_فتوت نامه
بازگشت 

عطار_تذکرة الأولیاء
بازگشت 

ابیات برگزیده

* چنان در قید مهرت پای بندم
* که گویی آهوی سر در کمندم
شعر کامل
سعدی
* عقل ار چه شگرف کدخداییست
* بی خوان تو آب و نان ندارد
شعر کامل
مولوی
* نگشاید فقیر روزۀ خویش
* جز به نان جوین و ترّه و دوغ
شعر کامل
جامی