اهلی شیرازی

محمد اَهْلی شیرازی، (858-942ق)، ادیب و شاعر قرن نهم و دهم است. اهلی را پیرو سبک عراقی دانسته‌اند. او در قصیده از انوری، ظهیر فاریابی، خاقانی و جامی، و در غزل از سعدی و حافظ پیروی می‌کرده است. اهلی قصاید و ترکیب‌بندهای زیادی در مدح و رثای اهل بیت(ع) دارد. وی از شاگردان جلال‌الدین محمد دوانی بود. اهلی در 84 سالگی در شیراز درگذشت و در کنار حافظ به خاک سپرده شد.

اهلی شیرازی_شمع و پروانه
بازگشت 

اهلی شیرازی_سحر حلال
بازگشت 

اهلی شیرازی_رباعیات ساقینامه
بازگشت 

ابیات برگزیده

* منع کمال از عاشقی جان برادر کی توان
* پند پدر مانع نشد رسوای مادر زاد را
شعر کامل
کمال خجندی
* نشسته‌ام به سر راه آرزو عمری
* که ابروی تو نشاند به زیر شمشیرم
شعر کامل
فروغی بسطامی
* گرد لبت بنفشه از آن تازه و تر است
* کآب حیات می‌خورد از جویبار حسن
شعر کامل
حافظ