اهلی شیرازی

محمد اَهْلی شیرازی، (858-942ق)، ادیب و شاعر قرن نهم و دهم است. اهلی را پیرو سبک عراقی دانسته‌اند. او در قصیده از انوری، ظهیر فاریابی، خاقانی و جامی، و در غزل از سعدی و حافظ پیروی می‌کرده است. اهلی قصاید و ترکیب‌بندهای زیادی در مدح و رثای اهل بیت(ع) دارد. وی از شاگردان جلال‌الدین محمد دوانی بود. اهلی در 84 سالگی در شیراز درگذشت و در کنار حافظ به خاک سپرده شد.

اهلی شیرازی_شمع و پروانه
بازگشت 

اهلی شیرازی_سحر حلال
بازگشت 

اهلی شیرازی_رباعیات ساقینامه
بازگشت 

ابیات برگزیده

* ز بس که مهر تو با این و آن یقین دارم
* به دوستی تو با کائنات کین دارم
شعر کامل
محتشم کاشانی
* آسوده گر از سنگ شد، از ارّه جدا نیست
* نخلی که درین باغ، ثمر هیچ ندارد
شعر کامل
حزین لاهیجی
* گر تیغ برکشد که محبان همی‌زنم
* اول کسی که لاف محبت زند منم
شعر کامل
سعدی