اهلی شیرازی

محمد اَهْلی شیرازی، (858-942ق)، ادیب و شاعر قرن نهم و دهم است. اهلی را پیرو سبک عراقی دانسته‌اند. او در قصیده از انوری، ظهیر فاریابی، خاقانی و جامی، و در غزل از سعدی و حافظ پیروی می‌کرده است. اهلی قصاید و ترکیب‌بندهای زیادی در مدح و رثای اهل بیت(ع) دارد. وی از شاگردان جلال‌الدین محمد دوانی بود. اهلی در 84 سالگی در شیراز درگذشت و در کنار حافظ به خاک سپرده شد.

اهلی شیرازی_شمع و پروانه
بازگشت 

اهلی شیرازی_سحر حلال
بازگشت 

اهلی شیرازی_رباعیات ساقینامه
بازگشت 

ابیات برگزیده

* در خرابات چه حاجت به مناجات من است
* دست برداشته دایم به دعا تاک آنجا
شعر کامل
صائب تبریزی
* جام لعل و جامهٔ نیلی سیه روئی بود
* خیز و خم بنمای تا خمری کنم دلق کبود
شعر کامل
خواجوی کرمانی
* ترک ما کردی برو همصحبت اغیار باش
* یار ما چون نیستی با هر که خواهی یار باش
شعر کامل
وحشی بافقی