حافظ_دیوانغزل ها (فهرست)

فال حافظ

غزل شمارهٔ 112

1. آن که رخسار تو را رنگ گل و نسرین داد

2. صبر و آرام تواند به من مسکین داد

3. وان که گیسوی تو را رسم تطاول آموخت

4. هم تواند کرمش داد من غمگین داد

5. من همان روز ز فرهاد طمع ببریدم

6. که عنان دل شیدا به لب شیرین داد

7. گنج زر گر نبود کنج قناعت باقیست

8. آن که آن داد به شاهان به گدایان این داد

9. خوش عروسیست جهان از ره صورت لیکن

10. هر که پیوست بدو عمر خودش کاوین داد

11. بعد از این دست من و دامن سرو و لب جوی

12. خاصه اکنون که صبا مژده فروردین داد

13. در کف غصه دوران دل حافظ خون شد

14. از فراق رخت ای خواجه قوام الدین داد

ابیات برگزیده

* یکی را سنبل از گل بر کشیده
* یکی را گرد گل سنبل دمیده
شعر کامل
نظامی
* ظاهر آنست که با سابقه حکم ازل
* جهد سودی نکند تن به قضا دردادم
شعر کامل
سعدی
* از سیاهی نامه اعمال خود را پاک کرد
* هر که زین ماتم سرا با موی چون کافور رفت
شعر کامل
صائب تبریزی