لینک اشتراک گذاری
کپی شد
اهلی شیرازی_دیوانقصیده ها (فهرست)

قصیده شمارۀ 28 : در مرثیه عزیزی گوید

1. آن گوهر پاکیزه که از دیده ما رفت

2. در خاک فرو رفت مگر ورنه کجا رفت

3. آه از ستم دهر که آن گلبن از ین باغ

4. ناچیده گل عیش بصد خار بلا رفت

5. سروری بنگارید بسنگ سرخاکش

6. کاین سر و قدی بود بر باد فنارفت

7. چون همت او عالم فانی نپسندید

8. پا بر سر عالم زد و در ملک بقارفت

9. امید وفا قطع شد از عالم فانی

10. آنروز که در زیر گل این گنج وفا رفت

11. در بزم جهان دامن آن شمع نیالود

12. زان در حرم کعبه ارباب صفا رفت

13. پای همه اهلی چو درین راه بلغزد

14. ثابت قدم او بود که در راه خدا رفت

15. یارب بکمال کرم خویش بیامرز

16. او را که درین بتسلیم و رضا رفت


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* خود هنوزت پسته خندان عقیقین نقطه‌ایست
* باش تا گردش قضا پرگار مینایی کشد
شعر کامل
سعدی
* دامن کشیدن از کف عشاق سهل نیست
* یوسف ازین گناه به زندان نشسته است
شعر کامل
صائب تبریزی
* بی‌نیازی را که هم دل تفته بینی هم جگر
* شرب عزلت هم تباشیرش دهد هم ناردان
شعر کامل
خاقانی