لینک اشتراک گذاری
کپی شد
اهلی شیرازی_دیوانقطعه ها
قطعه شمارۀ 61 : مرغان عرش بر سر طوبی نشسته اند
قطعه شمارۀ 62 : ایکه گویی که بحسن سخن من اهلی
قطعه شمارۀ 63 : جوان معرکه نادیده یی و میگویی
قطعه شمارۀ 64 : در شعر هر که از پی معنی خاص رفت
قطعه شمارۀ 65 : چو کوی محتسب ترکان نشین شد
قطعه شمارۀ 66 : هر پسر را که بود آب رخ از دولت تیغ
قطعه شمارۀ 67 : مرا ملا معین کردنی دوش
قطعه شمارۀ 68 : پیر بی دندان ندارد لذتی از هیچ قوت
قطعه شمارۀ 69 : اینهمه جانی که مسکین کوهکن در عشق کند
قطعه شمارۀ 70 : حال درویش خسته باز مپرس
قطعه شمارۀ 71 : فغان من همه از دست توسن نفس است
قطعه شمارۀ 72 : مست خوبان خون خورد از دل بجای می بلی
قطعه شمارۀ 73 : بزیر سایه گل خفته لیلی
قطعه شمارۀ 74 : ماه فروین بطبع تریاک است
قطعه شمارۀ 75 : گفت کسی خوش بود عمر دو کاندر یکی
قطعه شمارۀ 76 : گر ترقی همچو ماه نو کند حال کسی
قطعه شمارۀ 77 : دو حرفی بخدمت فرستادمت
قطعه شمارۀ 78 : مسیحا را اگر گویند خاموش
قطعه شمارۀ 79 : رسول از ره معجز حکیم جانبخش است
قطعه شمارۀ 80 : خوش است کنج حضور و دل از جهان فارغ
قطعه شمارۀ 81 : ای مست غفلت آخر تا چند لطف دانش
قطعه شمارۀ 82 : تخم کرم فشان تو درین خاکدان که مرد
قطعه شمارۀ 83 : دلا اگر همه کاری بسعی پیش رود
قطعه شمارۀ 84 : همای همت من آنچنان رمید از خلق
قطعه شمارۀ 85 : آگه ز درد خسته عشق بتان کسیست
قطعه شمارۀ 86 : یک نشاه‌اند مردم از آن دل کشد بدل
قطعه شمارۀ 87 : حال درویش خسته باز مپرس
قطعه شمارۀ 88 : خودستائی عیب درویشان بود
قطعه شمارۀ 89 : بحث آب حیات است چو با خضر مقالست
قطعه شمارۀ 90 : اهلی کسیکه حکمت پنهان حق نیافت

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* من مرغکی پربسته‌ام زان در قفس بنشسته‌ام
* گر زان که بشکستی قفس بنمودمی پرواز را
شعر کامل
سعدی
* بیابان قناعت وسعتی دارد که هر موری
* نمی داند کم از ملک سلیمان چشم تنگش را
شعر کامل
صائب تبریزی
* ز ترک تنگ چشمی مردمی صائب طمع دارم
* که تلخ افتاده چون بادام کوهی دیده تنگش
شعر کامل
صائب تبریزی