اهلی شیرازی_دیوانرباعی ها (فهرست)

رباعی شمارۀ 566

1. عالم شب و روزیست درین حادثه گاه

2. وان روز و شبت موی سپیداست و سیاه

3. چون شب بگذشت و روز شد باز پدید

4. برخیز که چشم همرهانست براه


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* چشم و لب پیش من آور چو رسد باده به من
* تا بود نقل مرا شکر و بادامی چند
شعر کامل
عبید زاکانی
* غم مرا دگران بیش می خورند از من
* همیشه روزی من رزق دیگران باشد
شعر کامل
صائب تبریزی
* شکایت نامه ما سنگ را در گریه می آرد
* مهیای گرستن شو، دگر مکتوب ما بگشا
شعر کامل
صائب تبریزی