لینک اشتراک گذاری
کپی شد
اهلی شیرازی_دیوانرباعی ها
رباعی شمارۀ 181 : اکنون که بهار عمر در نشو و نماست
رباعی شمارۀ 182 : پیش تو مرا شرم و حیا خواهد کشت
رباعی شمارۀ 183 : شیر از که از آب و هوا خلدوش است
رباعی شمارۀ 184 : گر کار جهان ز غصه بی تاری نیست
رباعی شمارۀ 185 : خنجر بکف تو کز صفا رم زده است
رباعی شمارۀ 186 : جز هجر نصیب عاشق بیدل چیست
رباعی شمارۀ 187 : گردر تر و خشک دهر گشتی همه هیچ
رباعی شمارۀ 188 : عیش و طرب جهان فانی همه هیچ
رباعی شمارۀ 189 : مست می وصل او اگر شیر بود
رباعی شمارۀ 190 : منعم همه مال و کسب زر میداند
رباعی شمارۀ 191 : زاهد زورع بر سر هر شی نرسد
رباعی شمارۀ 192 : هر چند که نیشکر دلاویز بود
رباعی شمارۀ 193 : از کوشش من بمن نوایی نرسد
رباعی شمارۀ 194 : هرگز فلکم باده رخشان ندهد
رباعی شمارۀ 195 : عشق ار پی زینت و هنر میسوزد « کذا »
رباعی شمارۀ 196 : تا کی رطب لبت باغیار رسد
رباعی شمارۀ 197 : زاهد که اساس دین برونق طلبد
رباعی شمارۀ 198 : گردون که ازو هر چه دلم خواست نشد
رباعی شمارۀ 199 : کی ره سوی عشق عقل آگاه برد
رباعی شمارۀ 200 : آسیب نهان به خرمن ما نرسد
رباعی شمارۀ 201 : عاشق ز غم تو کی دهان باز کند
رباعی شمارۀ 202 : گر یار نه آنچنان نماید که بود
رباعی شمارۀ 203 : هر چند لب تو شربت نوش بود
رباعی شمارۀ 204 : هر چند که صبح عیش ما کم بدمد
رباعی شمارۀ 205 : رنگی که سرشگ من ز حسرت دارد
رباعی شمارۀ 206 : با همچو منی که همسخن خواهد بود
رباعی شمارۀ 207 : ای کز گل روی تو رخم زرد بود
رباعی شمارۀ 208 : چون یار برون از دل پر خون نشود
رباعی شمارۀ 209 : برخیز که وصل ساقی از کف برود
رباعی شمارۀ 210 : اهلی که ز سودای بتان سود ندید

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* از سرشک و از تپانچه چهرهٔ من شد چُنا‌نک
* گر ببیند باز نشناسد ز نیلوفر مرا
شعر کامل
امیر معزی
* هرچند به عشرت گذرد فرصت پیری
* ایّام جوانی نتوان کرد فراموش
شعر کامل
نظیری نیشابوری
* حافظ از حشمت پرویز دگر قصه مخوان
* که لبش جرعه کش خسرو شیرین من است
شعر کامل
حافظ