امیر معزی_دیوانرباعی ها (فهرست)

شمارهٔ 75

1. گر ابر به جود خویشتن را چو تو خواند

2. فراش تو بود او همی‌گرد نشاند

3. هر چند بسی‌ گهر پراکند و فشاند

4. آخر گهرش نماند و بی‌کار بماند


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* کمند مهر چنان پاره کن که گر روزی
* شوی ز کرده پشیمان به هم توانی بست
شعر کامل
محتشم کاشانی
* یار آن بود که صبر کند بر جفای یار
* ترک رضای خویش کند در رضای یار
شعر کامل
سعدی
* کسی که دست به زلف دراز او دارد
* چرا به دامن این عمر مختصر چسبد؟
شعر کامل
صائب تبریزی