امیرخسرو دهلوی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 297

1. بنگر که اشک دامن ما چون گرفته است

2. کو تیغ غمزه ای که مرا خون گرفته است

3. زلفش به دیده، مشت خیالش به طرف چشم

4. شستی فگنده خوش، لب جیحون گرفته است

5. ما می خوریم دم به دم از اشک، جام خون

6. تا بر لب آن صنم می گلگون گرفته است

7. در گریه یافت دیده خیالات ابرویت

8. دل گیر بود زلف تو، وین خون گرفته است

9. بهر خیال خاک قدوم تو چشم ما

10. بر هر مژه دو صد در مکنون گرفته است

11. از عشق دوست سینه خسرو شده به سوز

12. یعنی درون در آتش و بیرون گرفته است


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* در گلستانی کان گلبن خندان بنشست
* سرو آزاد به یک پای غرامت برخاست
شعر کامل
سعدی
* طاعت آن نیست که بر خاک نهی پیشانی
* صدق پیش آر که اخلاص به پیشانی نیست
شعر کامل
سعدی
* ز اول هستی آوردم قفای نیستی خوردم
* کنون امید بخشایش همی‌دارم که مسکینم
شعر کامل
سعدی