لینک اشتراک گذاری
کپی شد
امیرخسرو دهلوی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 532

1. برفت آن دل که با صبر آشنا بود

2. چه می گویم، نمی دانم کجا بود؟

3. همه شب دیده ام خفتن نداده ست

4. که بوی گلرخ من با صبا بود

5. ازان بر گل زند فریاد بلبل

6. که او سالی تمام از گل جدا بود

7. منال، ای بلبل، از بدعهدی گل

8. که تا بوده ست خوبی، بی وفا بود

9. ز ما یادش دهی گه گاه، ای باد

10. گذشت آن وقت کاورا یاد ما بود

11. غنیمت دان وصال، ای همنشینش

12. خوش آن وقتی که آن دولت مرا بود

13. تو، ای زاهد که اندر کوی اویی

14. چگونه می توانی پارسا بود

15. ز در بیرون مران بیگانه وارم

16. که این بیگانه وقتی آشنا بود

17. غمت بس بود، بد گفتن چه حاجت؟

18. ترا گر کشتن خسرو رضا بود


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* همین نصیحت من پیش گیر و نیکی کن
* که دانم از پس مرگم کنی به نیکی یاد
شعر کامل
سعدی
* مگر که لاله بدانست بی‌وفایی دهر
* که تا بزاد و بشد جام می ز کف ننهاد
شعر کامل
حافظ
* خال تو سنگ کم به ترازوی من نهاد
* من هم متاع دل به همین سنگ می کشم!
شعر کامل
صائب تبریزی