امیرخسرو دهلوی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 890

1. به بام خویش چو آن ماه کج کلاه برآید

2. نفیر و ناله من بر سپهر و ماه برآید

3. نگه تو داریش از سوز جان خلق، خدایا

4. چو او خرامد هر سو، هزار آه برآید

5. چو چشم سرخ کنم بر رخش، ز دیده رود خون

6. هزار آه که داد از دل سیاه برآید

7. فتاد در زنخ او، دلا، بمیر که زلفش

8. نه رشته ایست کز او غرقه ای ز چاه برآید

9. ز روی خوب مراد تو می دهند، ولیکن

10. هزار توبه کجا پیش این گناه برآید؟

11. شبی پگاه ترک سر ز خواب ناز برآور

12. که آفتاب نیارد که صبحگاه برآید

13. چنین که اختر خسرو به زیر خاک فرو شد

14. مگر ز دولت شاه جهان پناه برآید


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* چرا به یک نی قندش نمی‌خرند آن کس
* که کرد صد شکرافشانی از نی قلمی
شعر کامل
حافظ
* سعدیا عمر عزیزست به غفلت مگذار
* وقت فرصت نشود فوت مگر نادان را
شعر کامل
سعدی
* تیغش که چون بنفشه کبودی همی نمود
* در حال سرخی بَقَم و ارغوان‌ گرفت
شعر کامل
امیر معزی