لینک اشتراک گذاری
کپی شد
امیرخسرو دهلوی_دیوانقصیده ها
قصیدهٔ شمارهٔ 1 : خوش خلعتی است جسم ولی استوار نیست
قصیدهٔ شمارهٔ 2 - قصیده : مرد همه جا سر کار به
قصیدهٔ شمارهٔ 3 - قصیدهٔ دریای ابرار «این تلخ می که هست دل مرده را حیات زهر است در دهان حریفان بد فعال» : کوس شه خالی و بانک غلغلش درد سر است
قصیدهٔ شمارهٔ 4 - زمان ارکان هر دو بار باز هم روبرو شدند و از هر دو جانب شاعران قصیده‌ها سرودند قصیدهٔ معروف امیر خسرو شاید در همین مجالس قرائت شده باشد: : زهی ملک خوش چون دو سلطان یکی شد
قصیدهٔ شمارهٔ 5 - امیر خسرو نزد سلطان کیقباد رسید قصیدهٔ مدحیه را شاید درین ایام به وی تقدیم داشته باشد: : منت ایزد را که شه بر تخت سلطانی نشست
قصیدهٔ شمارهٔ 6 - اشعار حاوی و قایع تاریخی از قران السعدین (حاوی مجمل کتاب ) مجموع عنوان‌های فصول مثنوی و قران السعدین که ضمنا فهرست مندرجات کتاب میباشد نیز بذات خود یک قصیدهٔ مستقل میشود و آنرا در اینجا میریم : : شکر گویم که به توفیق خداوند جهان

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* انگور سیاهست و چوماهست و عجب نیست
* زیرا که سیاهی صفت ماه روانست
شعر کامل
منوچهری
* چون ز نسیم می‌شود زلف بنفشه پرشکن
* وه که دلم چه یاد از آن عهدشکن نمی‌کند
شعر کامل
حافظ
* در مسجد و میخانه خیالت اگر آید
* محراب و کمانچه ز دو ابروی تو سازم
شعر کامل
حافظ