لینک اشتراک گذاری
کپی شد
عراقی_دیوانرباعی ها
رباعی شمارهٔ 1 : با آنکه خوش آید از تو، ای یار، جفا
رباعی شمارهٔ 2 : عیشی نبود چو عیش لولی و گدا
رباعی شمارهٔ 3 : ای دوست، به دوستی قرینیم تو را
رباعی شمارهٔ 4 : ای دوست، فتاد با تو حالی دل را
رباعی شمارهٔ 5 : سودای تو کرد لاابالی دل را
رباعی شمارهٔ 6 : تا با توام، از تو جان دهم آدم را
رباعی شمارهٔ 7 : تا ظن نبری که مشکلی نیست مرا
رباعی شمارهٔ 8 : دل بر تو نهم، زنم بداندیشان را
رباعی شمارهٔ 9 : از بادهٔ عشق شد مگر گوهر ما؟
رباعی شمارهٔ 10 : ای روی تو آرزوی دیرینهٔ ما
رباعی شمارهٔ 11 : گل صبح دم از باد برآشفت و بریخت
رباعی شمارهٔ 12 : عشق تو ز دست ساقیان باده بریخت
رباعی شمارهٔ 13 : ای جملهٔ خلق را ز بالا و ز پست
رباعی شمارهٔ 14 : پیری ز خرابات برون آمد مست
رباعی شمارهٔ 15 : گفتم: دل من، گفت که: خون کردهٔ ماست
رباعی شمارهٔ 16 : ماییم که بی‌مایی ما مایهٔ ماست
رباعی شمارهٔ 17 : آن دوستی قدیم ما چون گشته است؟
رباعی شمارهٔ 18 : در دام غمت دلم زبون افتاده است
رباعی شمارهٔ 19 : هرگز بت من روی به کس ننموده است
رباعی شمارهٔ 20 : معشوقه و عشق عاشقان یک نفس است
رباعی شمارهٔ 21 : دل رفت بر کسی که بی‌ماش خوش است
رباعی شمارهٔ 22 : عشق تو، که سرمایهٔ این درویش است
رباعی شمارهٔ 23 : شوقی، که چو گل دل شکفاند، عشق است
رباعی شمارهٔ 24 : بیمار توام، روی توام درمان است
رباعی شمارهٔ 25 : این دورهٔ سالوس، که نتوان دانست
رباعی شمارهٔ 26 : پرسیدم از آن کسی که برهان دانست:
رباعی شمارهٔ 27 : کردیم هر آن حیله که عقل آن دانست
رباعی شمارهٔ 28 : چشمم ز غم عشق تو خون باران است
رباعی شمارهٔ 29 : اول قدم از عشق سر انداختن است
رباعی شمارهٔ 30 : از گلشن جان بی‌خبری، خار این است

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* به چشم همت من استخوان بی مغزی است
* سعادتی که زبال هما میسر شد
شعر کامل
صائب تبریزی
* کنون که از کمر کوه موج لاله گذشت
* بیار کشتی می، نوبت پیاله گذشت
شعر کامل
صائب تبریزی
* ز رشک زلف سیاه توخورد چندان خون
* که نافه هم به جوانی سفید شد مویش
شعر کامل
صائب تبریزی