لینک اشتراک گذاری
کپی شد
عطار_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 377

1. هنگام صبوح آمد ای هم نفسان خیزید

2. یاران موافق را از خواب برانگیزید

3. یاران همه مشتاقند در آرزوی یک دم

4. می در فکن ای ساقی از مست نپرهیزید

5. جامی که تهی گردد از خون دلم پر کن

6. وانگه می صافی را با درد میامیزید

7. چون روح حقیقی را افتاد می اندر سر

8. این نفس بهیمی را از دار در آویزید

9. خاکی که نصیب آمد از جور فلک ما را

10. آن خاک به چنگ آرید بر فرق فلک ریزید

11. یاران قدیم ما در موسم گل رفتند

12. خون جگر خود را از دیده فرو ریزید

13. عطار گریزان است از صحبت نا اهلان

14. گر عین عیان خواهید از خلق بپرهیزید


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* شود کوه آهن چو دریای آب
* اگر بشنود نام افرسیاب
شعر کامل
فردوسی
* صبر هم سودی ندارد کآب چشم
* راز پنهان آشکارا می‌کند
شعر کامل
سعدی
* ای آنکه ز کفر دین تو بیرون آری
* وز کوه و کمر نگین تو بیرون آری
شعر کامل
عطار