لینک اشتراک گذاری
کپی شد
عطار_منطق‌الطیرعذر آوردن مرغان (فهرست)

شمارهٔ 62-حکایت احمد حنبل که پیش بشر حافی می‌رفت

1. احمد حنبل امام عصر بود

2. شرح فضل او برون از حصر بود

3. چون ز فکر و علم خالی آمدی

4. زود پیش بشر حافی آمدی

5. گر کسی در پیش بشرش یافتی

6. در ملامت کردنش بشتافتی

7. گفت آخر تو امام عالمی

8. از تو داناتر نخیزد آدمی

9. هرک می‌گوید سخن می‌نشنوی

10. پیش این سر پا برهنه می‌دوی

11. احمد حنبل چنین گفتی که من

12. گوی بردم در احادیث و سنن

13. علم من زو به بدانم نیک نیک

14. او خدا را به زمن داند ولیک

15. ای ز بی‌انصافی خود بی‌خبر

16. یک زمان انصاف ره بینان نگر


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* خجلست سرو بستان بر قامت بلندش
* همه صید عقل گیرد خم زلف چون کمندش
شعر کامل
سعدی
* هر سبزه که روید از گل او
* آن سبزه به رنگ زعفران است
شعر کامل
وحشی بافقی
* ثمر در پای خود افشاندن از هر نخل می آید
* خوشانخلی که فیض خود به جای دور می بارد
شعر کامل
صائب تبریزی