لینک اشتراک گذاری
کپی شد
عطار_مختارنامهباب چهاردهم: در ذَمّ دنیا و شكایت از روزگار غدّار
شمارهٔ 1 : تا کی ز جهان رنج و ستم باید دید
شمارهٔ 2 : دریاست جهان که تخت اینجا بنهد
شمارهٔ 3 : هر کز پی دنیای دنی خواهد بود
شمارهٔ 4 : دنیای دنی چیست سرای ستمی
شمارهٔ 5 : چون هست جهان جایگه رسوایی
شمارهٔ 6 : دود است همه جهان، جهان دود انگار
شمارهٔ 7 : این دنیای غدار چه خواهی کردن
شمارهٔ 8 : از شعبدهٔ جهان چه برخواهد خاست
شمارهٔ 9 : دنیا که جوی وفا ندارد در پوست
شمارهٔ 10 : دنیا چه کنی چو بیوفا خواهد بود
شمارهٔ 11 : ای دل تَبَعِ دُنیی غدّار مشو
شمارهٔ 12 : گر هر دو جهان فی المثل انگشتری است
شمارهٔ 13 : ای دل ای دل غم جهان چند خوری
شمارهٔ 14 : چون نیست درین چاه بلا دسترسیت
شمارهٔ 15 : یک حاجت بیدلی روا مینکنند
شمارهٔ 16 : جان رفت و به ذوق زندگانی نرسید
شمارهٔ 17 : هر دم که زنم چو جانم آید به لبم
شمارهٔ 18 : بویی که به جان ممتحن میآید
شمارهٔ 19 : گه خستهٔ لن ترانیم موسی وار
شمارهٔ 20 : هر روز درین دایره سرگشتهترم
شمارهٔ 21 : تا کی باشم عاجز و مضطر مانده
شمارهٔ 22 : روزی نه که دل قصهٔ دمساز نخواند
شمارهٔ 23 : امروز منم به جان و تن درمانده
شمارهٔ 24 : در عشق چو من کسی نه بیچاره شود
شمارهٔ 25 : تا کی خود را ز هجر دلبند کشم
شمارهٔ 26 : هر دم دل من زچرخ بندی دارد
شمارهٔ 27 : بر دل ز غم زمانه باری دارم
شمارهٔ 28 : جز بیخبری هیچ خبر نیست مرا
شمارهٔ 29 : با نااهلی که نان خورم خون شمرم
شمارهٔ 30 : بگرفت ز نااهل جهانی غم ازین

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* بنام خداوند خورشید و ماه
* که دل را بنامش خرد داد راه
شعر کامل
فردوسی
* پای گستاخ منه بر در کاشانه عشق
* سر منصور بود کنگره خانه عشق
شعر کامل
صائب تبریزی
* گر چه روزی تیره تر از شام غم باشد مرا
* در دل روشن صفای صبحدم باشد مرا
شعر کامل
رهی معیری