لینک اشتراک گذاری
کپی شد
عطار_مختارنامهباب بیست و یكم: در كار با حق گذاشتن و همه از او دیدن
شمارهٔ 1 : آنجا که نه جان رسید ونه تن آنجا
شمارهٔ 2 : می نرهانی مرا ز من، من چکنم
شمارهٔ 3 : پیوسته دلم به جانت میخواهد جُست
شمارهٔ 4 : چندانکه مرا میل به رفتن بیش است
شمارهٔ 5 : راهی به خودم که مینماید آخر
شمارهٔ 6 : گر تن گویم به خویشتن مینرود
شمارهٔ 7 : تا چند به پای جان و تن خواهم رفت
شمارهٔ 8 : از خود نتوان راه معانی کردن
شمارهٔ 9 : خواهی که ز اضطرار و خواری برهی
شمارهٔ 10 : جان محرم درگاه همی باید برد
شمارهٔ 11 : گر در سفر یگانگی خواهی بود
شمارهٔ 12 : آن را که ز حق روزفزون آید کار
شمارهٔ 13 : در عشق دلی خراب چتواند کرد
شمارهٔ 14 : کارتو، نکو، او بتواند کردن
شمارهٔ 15 : عالم چو زکاف و نون توان آوردن
شمارهٔ 16 : ای دوست ز اندوه دل ریش چه سود
شمارهٔ 17 : تقدیر چو سابق است تعلیم چه سود
شمارهٔ 18 : از کارِ قضا در تب و در تفت چه سود
شمارهٔ 19 : گر دوزخی و اگر بهشتی امروز
شمارهٔ 20 : دی حکم حیات با اجل راندهاند
شمارهٔ 21 : هر دل که زحکم رفته فرسوده شود
شمارهٔ 22 : گر مردِ حقی مخالف باطل باش
شمارهٔ 23 : تا رخت وجودت به عدم در نکشند
شمارهٔ 24 : آنجا که قرار کار عالم دادند
شمارهٔ 25 : نفست چه کند چو بند نگشایندش
شمارهٔ 26 : از هستی خود دمِ تولاّ چه زنیم
شمارهٔ 27 : جانی اگر از حق خبری میداری
شمارهٔ 28 : آنها که به علم و عقل در پیشانند
شمارهٔ 29 : تا چند کنم گناه در گردن خویش
شمارهٔ 30 : تا چند روی بیهده از هر سویی

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* محتسب از عاجزی دست سبوی باده بست
* بشکند دستی که دست مردم افتاده بست!
شعر کامل
صائب تبریزی
* خون می خورد کریم ز مهمان سیر چشم
* داغ است عشق از دل بی آرزوی من
شعر کامل
صائب تبریزی
* عشق ورزیدم و عقلم به ملامت برخاست
* کان که عاشق شد از او حکم سلامت برخاست
شعر کامل
سعدی