لینک اشتراک گذاری
کپی شد
عطار_مختارنامهبباب سی و یكم: در آنكه وصل معشوق به كس نرسد
شمارهٔ 1 : چندین در بسته بی کلیدست چه سود
شمارهٔ 2 : کس از می معرفت ندادست نشان
شمارهٔ 3 : چون نیست رهی به هیچ سوئی کس را
شمارهٔ 4 : دل سوختگان که نفس میفرسایند
شمارهٔ 5 : آنها که به عشق گوی بردند همه
شمارهٔ 6 : عقلی که کمال در جنون میبیند
شمارهٔ 7 : دل با غمِ عشق پای ناوُرد آخر
شمارهٔ 8 : گاهی ز سلوک عقل چون نسناسیم
شمارهٔ 9 : دستی که برین شاخ برومند رسد
شمارهٔ 10 : عاشق تن خود با غم پیوست دهد
شمارهٔ 11 : هر دل که ز ذوق آن حقیقت جان یافت
شمارهٔ 12 : چون کس نرسد به وصل دلخواه ای دل!
شمارهٔ 13 : ای دل ز پی دلیل نتوانی شد
شمارهٔ 14 : اندر طلب حضرت جاوید آخر
شمارهٔ 15 : دل گم شد و در ره الاهی اِستاد
شمارهٔ 16 : نه هیچ کسی به زندگانیش گرفت
شمارهٔ 17 : آن ذوق که در شکر چشیدن باشد
شمارهٔ 18 : ای مانده به زیرِ پرده! او کی باشی
شمارهٔ 19 : چو مهرهٔ مِهر بازی ای سرو سهی
شمارهٔ 20 : گر بندِ امیدِ وصلِ او بست ترا
شمارهٔ 21 : هم هر ساعت در ره تاریکتری
شمارهٔ 22 : گر گنج به تو رسید پنهان میدار
شمارهٔ 23 : ذرات جهان در اشتیاقند همه
شمارهٔ 24 : ای کاش ترا دیدهٔ دیدن بودی
شمارهٔ 25 : تا جان دارم همچو فلک میپویم
شمارهٔ 26 : گر بشتابم نه روی بشتافتن است
شمارهٔ 27 : دردا که ز بی نشان نشانم نرسید
شمارهٔ 28 : نه دل دارم نه جان نه تن چتوان کرد
شمارهٔ 29 : تا چند غم این ره پر بیم کشیم
شمارهٔ 30 : چون یار نمیکند دمی همدمیم

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* آن را که بوی عنبر زلف تو آرزوست
* چون عود گو بر آتش سودا بسوز و ساز
شعر کامل
حافظ
* خاکساری پیشه خود ساز چون آب روان
* سرو را چون بندگان در پیش خود استاده کن
شعر کامل
صائب تبریزی
* یادگار جگر سوخته مجنون است
* لاله ای چند که از دامن صحرا برخاست
شعر کامل
صائب تبریزی