لینک اشتراک گذاری
کپی شد
عطار_مختارنامهباب چهل و چهارم: در قلندریات و خمریات
شمارهٔ 31 : تا چند ازین بی خبران ای ساقی
شمارهٔ 32 : هرگز نه جهانِ کهنه نو خواهد شد
شمارهٔ 33 : برخاست دلم، چوباده در خم بنشست
شمارهٔ 34 : وقت است که در بر آشنائی بزنیم
شمارهٔ 35 : ترسم که چو پیش ازین کم از کم نرسیم
شمارهٔ 36 : ای هم نفسان فعل اجل میدانید
شمارهٔ 37 : خوش باش دلا که نیک وبد میبرسد
شمارهٔ 38 : بر چهرهٔ گل شبنم نوروز خوشست
شمارهٔ 39 : چون پرتو شمع بر شراب است امشب
شمارهٔ 40 : چون گل بشکفت ساعتی برخیزیم
شمارهٔ 41 : گر سبز خطی است، گوشهای خالی گیر
شمارهٔ 42 : بر آب روان و سبزه ای شمع طراز
شمارهٔ 43 : مهتاب به نور دامن شب بشکافت
شمارهٔ 44 : چون عهده نمیکند کسی فردا را
شمارهٔ 45 : ای دل چو درین راه خطرناک شوی
شمارهٔ 46 : بر روی گل از ابر گلاب است هنوز
شمارهٔ 47 : دل گرچه ز عمر پیش خوردی دارد
شمارهٔ 48 : روزی که بود روز هلاک من و تو
شمارهٔ 49 : ساقی به صبوحی می ناب اندر ده
شمارهٔ 50 : مائیم به عقل ناصواب افتاده
شمارهٔ 51 : خواهی که غم از دل تو یک دم بشود
شمارهٔ 52 : گل جلوه همی کند به بستان ای دوست
شمارهٔ 53 : بشکفت گل تازه به بستان ای دوست
شمارهٔ 54 : آن لحظه که از اجل گریزان گردیم
شمارهٔ 55 : جانا گل بین جامهٔ چاک آورده
شمارهٔ 56 : چون صبح دمید ودامن شب شد چاک
شمارهٔ 57 : صبح از پس کوه روی بنمود ای دوست
شمارهٔ 58 : هر روز برآنم که کنم شب توبه
شمارهٔ 59 : می خور که فلک بهر هلاک من و تو
شمارهٔ 60 : زان آتشِ تر که خیمه برکِشت زنند

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* گر من از دوست بنالم نفسم صادق نیست
* خبر از دوست ندارد که ز خود با خبرست
شعر کامل
سعدی
* هرکس زخوان قسمت خود رزق می خورد
* از کم بضاعتی خجل ازمیهمان مباش
شعر کامل
صائب تبریزی
* چون صدف هرکس که دندان بر سر دندان نهد
* سینه اش بی گفتگو گنجینه دریا شود
شعر کامل
صائب تبریزی