لینک اشتراک گذاری
کپی شد
عطار_مختارنامهباب چهارم: در معانی كه تعلّق به توحید دارد
شمارهٔ 31 : آن بحر که موجش گهر انداز آید
شمارهٔ 32 : چندان که تو این بحر گهر خواهی دید
شمارهٔ 33 : هر جان که به بحر رهنمون آید زود
شمارهٔ 34 : معنی چو ز کل به جزو بیرون آید
شمارهٔ 35 : آن نور که بیرون و درون میتابد
شمارهٔ 36 : این عین مکان همان مکان است که بود
شمارهٔ 37 : سریست برون زین همه اسرار که هست
شمارهٔ 38 : در دریایی که نه سر و نه پا داشت
شمارهٔ 39 : کس نیست که دریا همه او را افتاد
شمارهٔ 40 : هر چیز که آن ز نیستی در پیوست
شمارهٔ 41 : آن روز که آفتاب انجم میریخت
شمارهٔ 42 : گاهی ز نو و گه ز کهن میگویند
شمارهٔ 43 : در عالم جان نه مرد پیداست نه زن
شمارهٔ 44 : میپرسیدی که چیست این نقش مجاز
شمارهٔ 45 : آن سیل که از قوّت خود جوشان بود
شمارهٔ 46 : آن سر عجب نه توبدانی ونه من
شمارهٔ 47 : حل کردن آن نه تو توانی و نه من
شمارهٔ 48 : در بادیهای که پا ز سر باید کرد
شمارهٔ 49 : کاریست ز پیری و جوانی برتر
شمارهٔ 50 : در بند گرهگشای میباید بود
شمارهٔ 51 : تخمی که درو مغز جهان پنهان بود
شمارهٔ 52 : جانی که درو تیره و روشن تو بوَد
شمارهٔ 53 : آن قوم که دروحدت کل آن دارند
شمارهٔ 54 : چون نور منوّرِ سُبُل یابی باز
شمارهٔ 55 : آن راز که هست در پس صد سرپوش
شمارهٔ 56 : در حضرت حق، جمله ادب باید بود
شمارهٔ 57 : گر تشنهٔ بحری به گهر ایمان دار
شمارهٔ 58 : چون بحر شدی گهر میانِ جان دار
شمارهٔ 59 : کی پشه تواند که ثریا بیند
شمارهٔ 60 : گر باخبرست مرد و گر بیخبرست

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* کس زبان چشم خوبان را نمی داند چو ما
* روزگاری این غزالان را شبانی کرده ایم
شعر کامل
صائب تبریزی
* در گوشه سلامت مستور چون توان بود
* تا نرگس تو با ما گوید رموز مستی
شعر کامل
حافظ
* کشید از دامن معشوق دست از بیم رسوایی
* همین تقصیر بس تا دامن محشر زلیخا را
شعر کامل
صائب تبریزی