لینک اشتراک گذاری
کپی شد
عطار_مختارنامهباب نهم: در مقام حیرت و سرگشتگی
شمارهٔ 1 : آن راه که راه عالم عرفان است
شمارهٔ 2 : هر ذات که در تصرّف دوران است
شمارهٔ 3 : چندان که نگاه میکنم حیرانی است
شمارهٔ 4 : بنشین که اگر بسی گذر خواهی کرد
شمارهٔ 5 : بر بوی یقین درین بیابان رفتیم
شمارهٔ 6 : گر عقل مرا مصلحت اندیش آمد
شمارهٔ 7 : احوالِ جهان سخت عجیب افتادهست
شمارهٔ 8 : مائیم و نصیب جز جگر خواری نه
شمارهٔ 9 : دانی که چهایم نه بزرگیم نه خُرد
شمارهٔ 10 : مائیم در اوفتاده چون مرغ به دام
شمارهٔ 11 : از آرزوی یقین چو مینتوان زیست
شمارهٔ 12 : ای دل هر دم غم دگرگون میخور
شمارهٔ 13 : این درد چه دردیست که درمانش نیست
شمارهٔ 14 : حالِ دلِ باژگونه مینتوان گفت
شمارهٔ 15 : دل از همه عالم به کنار آمد باز
شمارهٔ 16 : دردا که بجز درد مرا کار نبود
شمارهٔ 17 : آن میخواهم که جایگاهی گیرم
شمارهٔ 18 : هر روز غمی به امتحانم آمد
شمارهٔ 19 : دردا که ز خود بیخبرم باید مرد
شمارهٔ 20 : زانگه که بقا روی نمودست مرا
شمارهٔ 21 : امروز منم ذوقِ خرد نادیده
شمارهٔ 22 : آگاه نیم از دل و جانم که چه بود
شمارهٔ 23 : چون عمر بشد زادِ رهم از «چه کنم»
شمارهٔ 24 : بس رنج کشم طرب نمیدانم چیست
شمارهٔ 25 : چون چارهٔ خویش میندانم چه کنم
شمارهٔ 26 : دل نیست مرا، یکی مصیبت خانهست
شمارهٔ 27 : سرگردانی بسوخت جانم چه کنم
شمارهٔ 28 : سبحان الله! بر صفتی حیرانم
شمارهٔ 29 : از پای در آمدم ز سرگردانی
شمارهٔ 30 : از دنیی فانیم جوی نیست پدید

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* مده ای حکیم پندم که به کار درنبندم
* که ز خویشتن گزیرست و ز دوست ناگزیرم
شعر کامل
سعدی
* تو و طوبی و ما و قامت یار
* فکر هر کس به قدر همت اوست
شعر کامل
حافظ
* ای ساربان آهسته رو کآرام جانم می‌رود
* وآن دل که با خود داشتم با دلستانم می‌رود
شعر کامل
سعدی