لینک اشتراک گذاری
کپی شد
بابا افضل کاشانی_دیوانرباعی ها
رباعی شمارهٔ 1 : گر با توام از تو جان دهم آدم را
رباعی شمارهٔ 2 : اندوه تو دلشاد کند هر جان را
رباعی شمارهٔ 3 : دل سیر نشد از کم و از بیش تو را
رباعی شمارهٔ 4 : در کار کش این عقل به کار آمده را
رباعی شمارهٔ 5 : بی آن که کس رسد زوری از ما
رباعی شمارهٔ 6 : ای دل تو ز هیچ خلق یاری مطلب
رباعی شمارهٔ 7 : آبی که به روزگار بندد کیمُخت
رباعی شمارهٔ 8 : گر بر فلکی به خاک باز آرندت
رباعی شمارهٔ 9 : باشد که ز اندیشه و تدبیر درست
رباعی شمارهٔ 10 : تا گوهر جان در صدف تن پیوست
رباعی شمارهٔ 11 : ترس اجل و بیم فنا، هستی توست
رباعی شمارهٔ 12 : وی جملۀ خلق را ز بالا و ز پست
رباعی شمارهٔ 13 : معلوم نمی شود چنین از سر دست
رباعی شمارهٔ 14 : با یار بگفتم به زبانی که مراست
رباعی شمارهٔ 15 : ترکیب عناصر ار نگشتی کم و کاست
رباعی شمارهٔ 16 : در عین علی، هو العلی الاعلی ست
رباعی شمارهٔ 17 : هر نقش که بر تختۀ هستی پیداست
رباعی شمارهٔ 18 : در کار جهان، بیع و شری بر هیچ است
رباعی شمارهٔ 19 : افضل دیدی که هر چه دیدی هیچ است
رباعی شمارهٔ 20 : آن کیست که آگاه ز حسن و خرد است
رباعی شمارهٔ 21 : با یک سر موی تو اگر پیوند است
رباعی شمارهٔ 22 : در کوی تو صد هزار صاحب هوس است
رباعی شمارهٔ 23 : در بادیۀ عشق دویدن چه خوش است
رباعی شمارهٔ 24 : سرتاسر آفاق جهان از گل ماست
رباعی شمارهٔ 25 : هر کار که هست در جهان، پیشۀ ماست
رباعی شمارهٔ 26 : اول ز مکوّنات، عقل و جان است
رباعی شمارهٔ 27 : تا گردش گردون فلک تابان است
رباعی شمارهٔ 28 : من آن گهرم که عقل کل کان من است
رباعی شمارهٔ 29 : چرخ فلکی خرقۀ نُه توی من است
رباعی شمارهٔ 30 : هرگز بت من روی به کس ننموده است

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* مگوی آنچ هرگز نگفتست کس
* به مردی مکن باد را در قفس
شعر کامل
فردوسی
* زشمع انجمن آموز آیین وفاداری
* که تا دارد نفس بر تربت پروانه می سوزد
شعر کامل
صائب تبریزی
* جان میده وداد طمع و حرص مده
* غم میخور و نان منت آلوده مخور
شعر کامل
عبید زاکانی