لینک اشتراک گذاری
کپی شد
ابن حسام خوسفی_دیوانرباعی ها
رباعی شمارهٔ 31 : چون خواجه نظام در چنان محرم شد
رباعی شمارهٔ 32 : چون لاله و سبزه باهم آمیخته شد
رباعی شمارهٔ 33 : چشم سیهت که فتنه خواب آمد
رباعی شمارهٔ 34 : گر چه به قلم کام بسی دانی راند
رباعی شمارهٔ 35 : آنکس که طریق مدح و ذمّ می داند
رباعی شمارهٔ 36 : تا عارض چون آتشت افروخته اند
رباعی شمارهٔ 37 : جانهای رسل براس و عین آمده اند
رباعی شمارهٔ 38 : آنها که شراب را حکیمانه خورند
رباعی شمارهٔ 39 : با قد تو سرو سرفرازی نکند
رباعی شمارهٔ 40 : آن کس که عمل به جز مجازی نکند
رباعی شمارهٔ 41 : خواهی که به کام دشمنانت نکنند
رباعی شمارهٔ 42 : ای در گران مایه دریای وجود
رباعی شمارهٔ 43 : بر عارض چون گل تو سنبل بدمید
رباعی شمارهٔ 44 : آن پیر که جنبشی ازو می آید
رباعی شمارهٔ 45 : تیر تو چو شست کابلی بگشاید
رباعی شمارهٔ 46 : آن سنبل تر چو بر لب آب آید
رباعی شمارهٔ 47 : تیر دگران اگر زره بگشاید
رباعی شمارهٔ 48 : یا بوی تو از باد صبا می آید
رباعی شمارهٔ 49 : این باد معنبر ز کجا می آید
رباعی شمارهٔ 50 : گویند همایی به هوا می آید
رباعی شمارهٔ 51 : ابر آمد و بر روی هوا می گرید
رباعی شمارهٔ 52 : با نغمه داوود کمانچه نزنید
رباعی شمارهٔ 53 : ای دست نشان قلمت لؤلؤ تر
رباعی شمارهٔ 54 : ای دست امید ما به لطف تو دراز
رباعی شمارهٔ 55 : گر پیر شدم دلم جوانست هنوز
رباعی شمارهٔ 56 : ای باد نشان کوی دلدار بپرس
رباعی شمارهٔ 57 : بیداری شبهای من از اختر پرس
رباعی شمارهٔ 58 : ماییم و هزار گونه خودکامی خویش
رباعی شمارهٔ 59 : بنشست به ناز سرو در دامن باغ
رباعی شمارهٔ 60 : سرو آمد و بنشست به رعنایی باغ

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* ز سوسن بشنو ای ریحان که سوسن صد زبان دارد
* به دشت آب و گل بنگر که پرنقش و نگار آمد
شعر کامل
مولوی
* بی تو گفتم که صبر پیشه کنم
* گفتم امّا نمی توانم کرد
شعر کامل
جامی
* تو گرم کن نفس خویش را به آتش عشق
* رها کن آن دگران را به زیره و پلپل
شعر کامل
اوحدی