لینک اشتراک گذاری
کپی شد
اقبال لاهوریارمغان حجاز
شمارهٔ 1-دل ما بیدلان بردند و رفتند : دل ما بیدلان بردند و رفتند
شمارهٔ 2-سخن ها رفت از بود و نبودم : سخن ها رفت از بود و نبودم
شمارهٔ 3-دل من در گشاد چون و چند است : دل من در گشاد چون و چند است
شمارهٔ 4-چه شور است این که در آب و گل افتاد : چه شور است این که در آب و گل افتاد
شمارهٔ 5-جهان از خود برون آوردهٔ کیست؟ : جهان از خود برون آوردهٔ کیست؟
شمارهٔ 6-دل بی قید من در پیچ و تابیست : دل بی قید من در پیچ و تابیست
شمارهٔ 7-صبنت الکاس عنا ام عمرو : صبنت الکاس عنا ام عمرو
شمارهٔ 8-بخود پیچیدگان در دل اسیرند : بخود پیچیدگان در دل اسیرند
شمارهٔ 9-روم راهی که او را منزلی نیست : روم راهی که او را منزلی نیست
شمارهٔ 10-می من از تنک جامان نگه دار : می من از تنک جامان نگه دار
شمارهٔ 11-ترا این کشمکش اندر طلب نیست : ترا این کشمکش اندر طلب نیست
شمارهٔ 12-ز من هنگامه ئی وه این جهان را : ز من هنگامه ئی وه این جهان را
شمارهٔ 13-جهانی تیره تر با آفتابی : جهانی تیره تر با آفتابی
شمارهٔ 14-غلامم جز رضای تو نجویم : غلامم جز رضای تو نجویم
شمارهٔ 15-دلی در سینه دارم بی سروری : دلی در سینه دارم بی سروری
شمارهٔ 16-چه گویم قصه دین و وطن را : چه گویم قصه دین و وطن را
شمارهٔ 17-مسلمانی که در بند فرنگ است : مسلمانی که در بند فرنگ است
شمارهٔ 18-نخواهم این جهان و آن جهان را : نخواهم این جهان و آن جهان را
شمارهٔ 19-چه میخواهی ازین مرد تن آسای : چه میخواهی ازین مرد تن آسای
شمارهٔ 20-به آن قوم از تو میخواهم گشادی : به آن قوم از تو میخواهم گشادی
شمارهٔ 21-نگاه تو عتاب آلود تا چند : نگاه تو عتاب آلود تا چند
شمارهٔ 22-سرود رفته باز آید که ناید؟ : سرود رفته باز آید که ناید؟
شمارهٔ 23-اگر می آید آن دانای رازی : اگر می آید آن دانای رازی
شمارهٔ 24-متاع من دل درد آشنای است : متاع من دل درد آشنای است
شمارهٔ 25-دل از دست کسی بردن نداند : دل از دست کسی بردن نداند
شمارهٔ 26-دل ما از کنار ما رمیده : دل ما از کنار ما رمیده
شمارهٔ 27-نداند جبرئیل این های و هو را : نداند جبرئیل این های و هو را
شمارهٔ 28-شب این انجمن آراستم من : شب این انجمن آراستم من
شمارهٔ 29-چنین دور آسمان کم دیده باشد : چنین دور آسمان کم دیده باشد
شمارهٔ 30-عطا کن شور رومی ، سوز خسرو : عطا کن شور رومی ، سوز خسرو

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* بر بیاض گردن او نقطه ای از خال نیست
* از لطافت این ورق افشان نمی گیرد به خود
شعر کامل
صائب تبریزی
* ز بس زهر شکایت خوردم و بر لب نیاوردم
* به سبزی می زند تیغ زبان چون پسته در کامم
شعر کامل
صائب تبریزی
* نماز شام قیامت به هوش بازآید
* کسی که خورده بود می ز بامداد الست
شعر کامل
سعدی