فیض کاشانی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 296

1. خوشا آندل که ماوای تو باشد

2. بلند آن سر که در پای تو باشد

3. فروناید بملک هر دو عالم

4. هر آنسر را که سودای تو باشد

5. سرا پای دلم شیدای آنست

6. که شیدای سرا پای تو باشد

7. غبار دل بآب دیده شویم

8. کنم پاکیزه تا جای تو باشد

9. خوش آن شوریدهٔ شیدای بی‌دل

10. که مدهوش تماشای تو باشد

11. دلم با غیر تو کی گیرد آرام

12. مگر مستی که شیدای تو باشد

13. نمیخواهد دلم گل گشت صحرا

14. مگر گل گشت که شیدای تو باشد

15. خوشی در عالم امکان ندیدم

16. مگر در قاف عنقای تو باشد

17. ز هجرانت بجان آمد دل فیض

18. وصالش ده اگر رای تو باشد


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* می نماید تلخی بادام آخر خویش را
* گرچه شیرین کار او را در شکر پنهان کند
شعر کامل
صائب تبریزی
* دوستان وقت گل آن به که به عشرت کوشیم
* سخن اهل دل است این و به جان بنیوشیم
شعر کامل
حافظ
* گر ز چین آشوب برخیزد عجب نبود که باز
* بر سر زلف تو افتاده‌ست چین تازه‌ای
شعر کامل
فروغی بسطامی