فیض کاشانی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 685

1. از غیبب عدم رخت بهستی چو کشیدیم

2. از پرتو خورشید تو چون صبح دمیدیم

3. چون چشم گشودیم بر آن چشمهٔ خورشید

4. از شعشه‌اش چشم چو خفاش کشیدیم

5. پرسند گر از ما که چه دیدید در آنروز

6. گوئیم که دیدیم جمالی و ندیدیم

7. دیدن نگذارد رخ خورشید جنابش

8. خورشید رخت چون نتوان گفت که دیدیم

9. یکچند در آرامگه عالم بالا

10. با خیل ملک خوشدل و آسوده چریدیم

11. چون روی نهادیم ز افلاک سوی خاک

12. سوی طرب و کودکی و جهل خزیدیم

13. تشریف خرد قامت ما را چو بیاراست

14. در دامگه محنت ابلیس فتیدیم

15. زین دامگه ای فیض چو سالم بدر آئیم

16. مستوجب اکرام و سزاوار مزیدیم


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* عشق و شباب و رندی مجموعه مراد است
* چون جمع شد معانی گوی بیان توان زد
شعر کامل
حافظ
* پیوسته درین باغ، دلم چون گل رعنا
* رویی به بهار و رخ دیگر به خزان داشت
شعر کامل
صائب تبریزی
* ای لعبت خندان لب لعلت که مزیده‌ست؟
* وی باغ لطافت به رویت که گزیده‌ست؟
شعر کامل
سعدی