لینک اشتراک گذاری
کپی شد
قدسی مشهدی_دیوانرباعی ها
رباعی شمارهٔ 421 : از یک جنسند گرچه نیک و بد ناس
رباعی شمارهٔ 422 : احوال زمانه از ستم‌کیشان پرس
رباعی شمارهٔ 423 : با عقل به اندازه روی مایل باش
رباعی شمارهٔ 424 : بی لخت جگر چو لاله در راغ مباش
رباعی شمارهٔ 425 : آن غنچه که کار با صبا افتادش
رباعی شمارهٔ 426 : هرکس که به گلشن وجود آرندش
رباعی شمارهٔ 427 : دل عقده چرخ تا گشود، افکندش
رباعی شمارهٔ 428 : آن کس که به معصیت فرو رفته سرش
رباعی شمارهٔ 429 : گردون که ندانی سبب خیر و شرش
رباعی شمارهٔ 430 : این یا رب گرمی که تو داری پاسش
رباعی شمارهٔ 431 : این خانه که سقف باشد از افلاکش
رباعی شمارهٔ 432 : خورشید که از پی بروند افلاکش
رباعی شمارهٔ 433 : در سینه تنگ من وطن ساخت غمش
رباعی شمارهٔ 434 : آن را که بود رگی ز غیرت به تنش
رباعی شمارهٔ 435 : ای فیض ازل با نفست دوشادوش
رباعی شمارهٔ 436 : دارد به من اتحاد، یار از من بیش
رباعی شمارهٔ 437 : با آن که زدی بر جگرم صد جا نیش
رباعی شمارهٔ 438 : صبحم، نیم از شکفته طبعی درویش
رباعی شمارهٔ 439 : از فیض جنون، عقل برد کار ز پیش
رباعی شمارهٔ 440 : گردون که ز هم نمی‌فتد اجزایش
رباعی شمارهٔ 441 : عشق ارچه بود ز بود، نابودش بیش
رباعی شمارهٔ 442 : هست از بن هر موی، مرا بر تن خویش
رباعی شمارهٔ 443 : دارم به دو دست خویش دایم تن خویش
رباعی شمارهٔ 444 : خون شد دلم از شنیدن نام وداع
رباعی شمارهٔ 445 : پیدا بود از اشک فروهشته شمع
رباعی شمارهٔ 446 : بی گریه، بود دیده چو بی باده ایاغ
رباعی شمارهٔ 447 : زنهار دم سرد مده سر به چراغ
رباعی شمارهٔ 448 : از ماه، چه نور چشم داری در میغ؟
رباعی شمارهٔ 449 : ای عمر گرامی به ریا کرده تلف
رباعی شمارهٔ 450 : ای باطن تو چو ظاهر آینه صاف

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* مجال صبر تنگ آمد به یک بار
* حدیث عشق بر صحرا فکندم
شعر کامل
سعدی
* هرکه از پوست در آغاز نیامد بیرون
* همچو بادام نپیوست به قند آخر کار
شعر کامل
صائب تبریزی
* شاه آن نیست که ملکی به سپاهی گیرد
* شاه آنست که بر ملک دلی باشد شاه
شعر کامل
وحشی بافقی