لینک اشتراک گذاری
کپی شد
قدسی مشهدیساقی‌نامه
شمارهٔ 1 : به نام خدایی که روز نخست
شمارهٔ 2 : سخن بهر جسم زبان است جان
شمارهٔ 3 : کسی را که در طبع انصاف نیست
شمارهٔ 4 : بود لفظ چون شیر و معنی شکر
شمارهٔ 5 : چو راه ثنایش کند سر، رقم
شمارهٔ 6 : تنومندی و دست زورش حلال
شمارهٔ 7 : به صحرا مگر سایه‌اش پا فشرد؟
شمارهٔ 8 : ز مردان بود شکر پیکان به جا
شمارهٔ 9 : اگر زان رگ ابر، برقی جهد
شمارهٔ 10 : ز چشم ضعیفان گو افتاده‌تر
شمارهٔ 11 : چو برزد به پرداز گل آستین
شمارهٔ 12 : بر آتش بود عود در گلخنش
شمارهٔ 13 : شراری که شمعش ازان یافت تاب
شمارهٔ 14 : مرا بود از دوستان دوستی
شمارهٔ 15 : ز حرمان کشکاب جو دم زنیم
شمارهٔ 16 : چو همت ز هر قید آزاده باش
شمارهٔ 17 : به منت برآید اگر آفتاب
شمارهٔ 18 : قلم را که دشمن بود دوستش
شمارهٔ 19 : نه در دیده نور و نه در دل حضور
شمارهٔ 20 : ز بد توبه امروز باشد صواب
شمارهٔ 21 : سزد گر به مهرش کند دل هوس
شمارهٔ 22 : اگر چشم چشم است، نمناک به
شمارهٔ 23 : چو خواهی تماشا کنی اصل و فرع
شمارهٔ 24 : به مغرب ازان مهر شد زردچهر
شمارهٔ 25 : تو را آنچه می‌بایدت داده‌اند

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* دل را ز قید جسم رها می کنیم ما
* این دانه را ز کاه جدا می کنیم ما
شعر کامل
صائب تبریزی
* دل ز قید جسم چون آزاد گردد وا شود
* چون حباب از خود کند قالب تهی دریا شود
شعر کامل
صائب تبریزی
* ننگرد دیگر به سرو اندر چمن
* هر که دید آن سرو سیم اندام را
شعر کامل
حافظ