لینک اشتراک گذاری
کپی شد
حافظ_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 312

1. بشری اذ السلامه حلت بذی سلم

2. لله حمد معترف غایه النعم

3. آن خوش خبر کجاست که این فتح مژده داد

4. تا جان فشانمش چو زر و سیم در قدم

5. از بازگشت شاه در این طرفه منزل است

6. آهنگ خصم او به سراپرده عدم

7. پیمان شکن هرآینه گردد شکسته حال

8. ان العهود عند ملیک النهی ذمم

9. می‌جست از سحاب امل رحمتی ولی

10. جز دیده‌اش معاینه بیرون نداد نم

11. در نیل غم فتاد سپهرش به طنز گفت

12. ان قد ندمت و ما ینفع الندم

13. ساقی چو یار مه رخ و از اهل راز بود

14. حافظ بخورد باده و شیخ و فقیه هم


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* نخل تنهایی من میوه فراوان دارد
* نیست چون بی ثمران حاجت پیوند مرا
شعر کامل
صائب تبریزی
* اگر تو زخم زنی به که دیگری مرهم
* و گر تو زهر دهی به که دیگری تریاک
شعر کامل
حافظ
* بید مجنون در تمام عمر سر بالا نکرد
* حاصل بی حاصلی نبود به جز شرمندگی
شعر کامل
صائب تبریزی