حافظ_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 312

1. بشری اذ السلامه حلت بذی سلم

2. لله حمد معترف غایه النعم

3. آن خوش خبر کجاست که این فتح مژده داد

4. تا جان فشانمش چو زر و سیم در قدم

5. از بازگشت شاه در این طرفه منزل است

6. آهنگ خصم او به سراپرده عدم

7. پیمان شکن هرآینه گردد شکسته حال

8. ان العهود عند ملیک النهی ذمم

9. می‌جست از سحاب امل رحمتی ولی

10. جز دیده‌اش معاینه بیرون نداد نم

11. در نیل غم فتاد سپهرش به طنز گفت

12. ان قد ندمت و ما ینفع الندم

13. ساقی چو یار مه رخ و از اهل راز بود

14. حافظ بخورد باده و شیخ و فقیه هم


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* دوستی با ناتوانان مایه روشندلی است
* موم چون با رشته سازد شمع محفل می شود
شعر کامل
صائب تبریزی
* بجای عنانم عصا داد سال
* پراگنده شد مال و برگشت حال
شعر کامل
فردوسی
* کسی را که همت بلند اوفتد
* مرادش کم اندر کمند اوفتد
شعر کامل
سعدی