لینک اشتراک گذاری
کپی شد
حافظ_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 380

1. بارها گفته‌ام و بار دگر می‌گویم

2. که من دلشده این ره نه به خود می‌پویم

3. در پس آینه طوطی صفتم داشته‌اند

4. آن چه استاد ازل گفت بگو می‌گویم

5. من اگر خارم و گر گل چمن آرایی هست

6. که از آن دست که او می‌کشدم می‌رویم

7. دوستان عیب من بی‌دل حیران مکنید

8. گوهری دارم و صاحب نظری می‌جویم

9. گر چه با دلق ملمع می گلگون عیب است

10. مکنم عیب کز او رنگ ریا می‌شویم

11. خنده و گریه عشاق ز جایی دگر است

12. می‌سرایم به شب و وقت سحر می‌مویم

13. حافظم گفت که خاک در میخانه مبوی

14. گو مکن عیب که من مشک ختن می‌بویم


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* توانگری نه به مالست پیش اهل کمال
* که مال تا لب گورست و بعد از آن اعمال
شعر کامل
سعدی
* یاری اندر کس نمی‌بینیم یاران را چه شد
* دوستی کی آخر آمد دوستداران را چه شد
شعر کامل
حافظ
* اگر چون شانه از هر چاک، دل راهی کند پیدا
* همان زلف سبکدستش ز سر وا می کند ما را
شعر کامل
صائب تبریزی