حافظ_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 485

1. ساقیا سایه ابر است و بهار و لب جوی

2. من نگویم چه کن ار اهل دلی خود تو بگوی

3. بوی یک رنگی از این نقش نمی‌آید خیز

4. دلق آلوده صوفی به می ناب بشوی

5. سفله طبع است جهان بر کرمش تکیه مکن

6. ای جهان دیده ثبات قدم از سفله مجوی

7. دو نصیحت کنمت بشنو و صد گنج ببر

8. از در عیش درآ و به ره عیب مپوی

9. شکر آن را که دگربار رسیدی به بهار

10. بیخ نیکی بنشان و ره تحقیق بجوی

11. روی جانان طلبی آینه را قابل ساز

12. ور نه هرگز گل و نسرین ندمد ز آهن و روی

13. گوش بگشای که بلبل به فغان می‌گوید

14. خواجه تقصیر مفرما گل توفیق ببوی

15. گفتی از حافظ ما بوی ریا می‌آید

16. آفرین بر نفست باد که خوش بردی بوی


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* همای بر همه مرغان از آن شرف دارد
* که استخوان خورد و جانور نیازارد
شعر کامل
سعدی
* از دو عالم دست کوته کن چو سرو آزاده‌وار
* کانکه کوته دست باشد در جهان سرور شود
شعر کامل
خواجوی کرمانی
* از ترکتاز عشق کسی جان نمی برد
* این سیل بر خرابه وآبادمی زند
شعر کامل
صائب تبریزی