حافظ_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 494

1. ای دل گر از آن چاه زنخدان به درآیی

2. هر جا که روی زود پشیمان به درآیی

3. هش دار که گر وسوسه عقل کنی گوش

4. آدم صفت از روضه رضوان به درآیی

5. شاید که به آبی فلکت دست نگیرد

6. گر تشنه لب از چشمه حیوان به درآیی

7. جان می‌دهم از حسرت دیدار تو چون صبح

8. باشد که چو خورشید درخشان به درآیی

9. چندان چو صبا بر تو گمارم دم همت

10. کز غنچه چو گل خرم و خندان به درآیی

11. در تیره شب هجر تو جانم به لب آمد

12. وقت است که همچون مه تابان به درآیی

13. بر رهگذرت بسته‌ام از دیده دو صد جوی

14. تا بو که تو چون سرو خرامان به درآیی

15. حافظ مکن اندیشه که آن یوسف مه رو

16. بازآید و از کلبه احزان به درآیی


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* بوی گل از ادب نکند پای خود دراز
* در سایه گلی که بود خوابگاه تو
شعر کامل
صائب تبریزی
* چرخ را آرامگاه عافیت پنداشتم
* آشیان کردم تصور ،خانه صیاد را
شعر کامل
صائب تبریزی
* نیست یک جو خلد را در دیده من اعتبار
* حسن گندم گون برد از راه چون آدم مرا
شعر کامل
صائب تبریزی