حافظ_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 97

1. تویی که بر سر خوبان کشوری چون تاج

2. سزد اگر همه دلبران دهندت باج

3. دو چشم شوخ تو برهم زده خطا و حبش

4. به چین زلف تو ماچین و هند داده خراج

5. بیاض روی تو روشن چو عارض رخ روز

6. سواد زلف سیاه تو هست ظلمت داج

7. دهان شهد تو داده رواج آب خضر

8. لب چو قند تو برد از نبات مصر رواج

9. از این مرض به حقیقت شفا نخواهم یافت

10. که از تو درد دل ای جان نمی‌رسد به علاج

11. چرا همی‌شکنی جان من ز سنگ دلی

12. دل ضعیف که باشد به نازکی چو زجاج

13. لب تو خضر و دهان تو آب حیوان است

14. قد تو سرو و میان موی و بر به هیئت عاج

15. فتاد در دل حافظ هوای چون تو شهی

16. کمینه ذره خاک در تو بودی کاج


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* اگر خواهی بگو تا آستین از دیده بردارم
* که مژگان مرا از گریه شاخ ارغوان بینی
شعر کامل
حزین لاهیجی
* چشم و لب پیش من آور چو رسد باده به من
* تا بود نقل مرا شکر و بادامی چند
شعر کامل
عبید زاکانی
* خبرت هست که مرغان سحر می‌گویند
* آخر ای خفته سر از خواب جهالت بردار
شعر کامل
سعدی