هاتف اصفهانی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 29

1. بتان نخست چو در دلبری میان بستند

2. میان بکشتن یاران مهربان بستند

3. دعا اثر نکند کز درم تو چون راندی

4. به روی من همه درهای آسمان بستند

5. مگر میان بتان روی آن صنم دیدند

6. که اهل صومعه زنار بر میان بستند

7. به آشیانه نبستند عندلیبان دل

8. اگر دو روز در این گلشن آشیان بستند

9. فغان که مدعیان از جفا برون کردند

10. مرا ز شهر تو و راه کاروان بستند

11. رساند کار به جایی جفای گل چینان

12. که در معاینه بر روی باغبان بستند

13. جفاکشان سخنان با تو داشتند ولی

14. چو هاتف از ادب عاشقی زبان بستند


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* گفتمش قد بلندت بصنوبر ماند
* گفت کاین دلشده را بین که چه کوته نظرست
شعر کامل
خواجوی کرمانی
* بر پاره کاغذی دو سه مدی توان کشید
* دشنام و هر چه هست غرض یادگار تست
شعر کامل
وحشی بافقی
* عجب از عقل کسانی که مرا پند دهند
* برو ای خواجه که عاشق نبود پندپذیر
شعر کامل
سعدی