حزین لاهیجی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارۀ 101

1. چون گرد باد حیرت، از خود رهاند ما را

2. سرگشتگی به جایی، آخر رساند ما را

3. خار ترم که بارم، بر دوش باغ و گلبن

4. دهقان بی مروّت، بیجا دماند ما را

5. آسایشی که دیدم، از چشم خون فشان بود

6. مژگان تر به بالین، گل می فشاند ما را

7. شد طفل مکتب ما، دوشیزگان معنی

8. تا عشق سالخورده، فرزند خواند ما را

9. ترک مراد بخشید، کامی که دل هوس داشت

10. در خاطر از دو عالم، حسرت نماند ما را

11. بر فرش سنبل و گل، بودم حزین خرامان

12. چون داغ لاله در خون، هجران نشاند ما را


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* تن مسکین من بگداخت چون موم
* دل غمگین من بشکافت چون نار
شعر کامل
فرخی سیستانی
* نه توسن سپهر سراسیمه در رهت
* تا حکمتت گرفته به کف تازیانه ای
شعر کامل
عرفی شیرازی
* پروای سرد و گرم خزان و بهار نیست
* آن را که همچو سرو و صنوبر قبا یکی است
شعر کامل
صائب تبریزی