حزین لاهیجی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارۀ 297

1. سحر ز هاتف میخانه ام سروش آمد

2. که بایدت به در پیر میفروش آمد

3. به جان چو خدمت میخانه را کمر بستم

4. سرم ز مستی آسودگی به هوش آمد

5. چو ره به گشت گلستان وحدتم دادند

6. نوای بلبل و زاغم، یکی به گوش آمد

7. به پای مغبچه گر جان دهم غریب مدان

8. که خون مشرب یک رنگیم به جوش آمد

9. برآور از قفس ای بلبل خزان زده سر

10. که فصل گل شد و ایّام عیش و نوش آمد

11. دگر خموش نشستن به خانه، بی دردی ست

12. که قمری از سر هر شاخ در خروش آمد

13. سرم به قیصر وخاقان فرو نمی آید

14. از آن زمان که سبوی میم به دوش آمد

15. کسی زبان نتواند به راز غیب گشود

16. جرس به قافلۀ اهل دل خموش آمد

17. به دست پیر خرابات توبه کرده حزین

18. که مست از در میخانه خرقه پوش آمد


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* باغبان گر پنج روزی صحبت گل بایدش
* بر جفای خار هجران صبر بلبل بایدش
شعر کامل
حافظ
* نخل تنهایی من میوه فراوان دارد
* نیست چون بی ثمران حاجت پیوند مرا
شعر کامل
صائب تبریزی
* مردمی هرگز ز چشم او ندیدم،گر چه من
* می کشم روغن به زور جذبه ازبادام خشک
شعر کامل
صائب تبریزی