حزین لاهیجی_دیوانمثنوی ها (فهرست)

مثنوی شمارۀ 27 : در گشایش این نامۀ نامی گوید

1. شکست استخوان، طبع اندیشه زای

2. به دندانۀ کلک پولاد خای

3. که اندیشه، جادونگاری گرفت

4. بنای سخن استواری گرفت

5. ز صد چشمه خون بیش، پیمود دل

6. که شد صفحه ام رشک چین و چگل

7. به دل، کاوش دیده نگذاشت نم

8. که گوهر فرو ریخت، ابر قلم

9. خرد دفتر جزء و کل را گشود

10. که اندیشه، کلک آزمایی نمود

11. به پیچ و خم فکر، عمری گذشت

12. که خاطر خداوند سررشته گشت

13. ز معنی، دلم جام جمشید زد

14. نیم، زخمه بر ساز ناهید زد

15. حزین، زلف معنی ست در مشت باد

16. به این تار، کلک خوش انگشت باد

17. رسایی ده، آوای اندیشه را

18. فراسوده مگذار این بیشه را


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* آبنوسم در بن دریا نشینم با صدف
* خس نیم تا بر سر آیم کف بود همتای من
شعر کامل
خاقانی
* پنجهٔ تاک ز سرمای سحر می‌لرزد
* لاله از بهر همین کرده فروزان منقل
شعر کامل
وحشی بافقی
* هرگز مگو که کعبه ز بت خوشتر است
* هر جا که هست جلوه ی جانانه خوشتر است
شعر کامل
عرفی شیرازی