حزین لاهیجی_دیوانمثنوی ها (فهرست)

مثنوی شمارۀ 39 : در صفت خاموشی گوید

1. تو را تانباشد گرانمایه ای

2. به از خامشی، نیست پیرایه ای

3. نداری زبان سخن گستری

4. چرا مستمع را، جگر می خوری؟

5. به گفتار، ضایع مکن خویش را

6. مشوران دل حکمت اندیش را

7. حزین، ار چه گفتار در شان توست

8. سخن، کار کلک زبان دان توست

9. خمش کن، که گوهر شناسنده نیست

10. بهای خزف ریزه و دُر یکی ست

11. ستاینده خواهد نیوشنده ای

12. تو بیهوده تا چند، کوشنده ای؟

13. ز داننده، کم گفتن اکنون نکوست

14. جهان پر ز نادان بسیار گوست

15. گذشتند یاران معنی گرای

16. چو رهرو نبینی مجنبان درای

17. نهفتن سخن را ز نابخردان

18. صواب است، مگشای بیجا زبان


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* نیل برکش چشم بد را و سوی روحانیان
* پای کوبان دسته گل بر برین نیلی حصار
شعر کامل
عطار
* مطربا مجلس انس است غزل خوان و سرود
* چند گویی که چنین رفت و چنان خواهد شد
شعر کامل
حافظ
* گریه تاب نشست از رخ من گرد خمار
* چشم بر خوشه انگور ثریا دارم
شعر کامل
صائب تبریزی