لینک اشتراک گذاری
کپی شد
جامی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارۀ 130

1. دردمندم عاجزم بیمار و تنها و غریب

2. حال خود مشروح گفتم وقت لطفست ای طبیب

3. هر شفا در حقّۀ غیب است و آن در دست تست

4. حُقّه بگشا و کرامت کن شفایی عن قريب

5. جوشش دریای فضلت نیک و بد را شامل است

6. گرچه از بد بدترم حاشا که مانم بی نصیب

7. عاشق بیمار را وصل حبیب آمد علاج

8. زآستانت چون روم چون هم طبیبی هم حبيب

9. با تو دست آویز من تنهایی و غربت بس است

10. با غریبان لطف و رحمت نیست از خویت غریب

11. عمر شیرین عیش خوش از دولت وصل تو بود

12. لابقایی بعده يجلو و لاعيشی يطيب

13. بنده جامی را به مسکینان این درگاه بخش

14. استجب هذا الدعّافی شانه یا مستجیب


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* مرا عقیق تو باید شکر چه سود کند
* مرا جمال تو باید قمر چه سود کند
شعر کامل
مولوی
* از صحبت ناجنس به کامل نرسد نقص
* از تلخی بادام چه پرواست شکر را؟
شعر کامل
صائب تبریزی
* مرا به گور سپاری مگو وداع وداع
* که گور پرده جمعیت جنان باشد
شعر کامل
مولوی