لینک اشتراک گذاری
کپی شد
جامی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارۀ 136

1. ای در هوای مِهر تو ذرّات کاینات

2. واقف نه از کماهی ذات تو هیچ ذات

3. شد چشم عقل خیره چو در مبدأ ازل

4. حُسنت نمود جلوه در آیینۀ صفات

5. هر خشتی از کنشت شود کعبۀ دگر

6. گر پرتو جمال تو افتد به سومنات

7. هرجا که تافت پرتوِ انوارِ عزّتت

8. عزّی ندید عُزّی و قدری نیافت لات

9. در بحر کبریایِ تو آنکس که شد فنا

10. چون خضر راه برد به سرچشمۀ حیات

11. هرکس به کعبۀ طلبت رو نهد نخست

12. از کلّ کائنات کند قطع التفات

13. جامی ببخش جامیِ لب تشنه را به لطف

14. زان باده کز کدورت جهلش دهد نجات


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* ملامت من مسکین کسی کند که نداند
* که عشق تا به چه حدست و حسن تا به چه غایت
شعر کامل
سعدی
* مردم سپند بر سر آتش نهند و تو
* آتش زدی به عالم از آن خال چون سپند
شعر کامل
فروغی بسطامی
* گر کسی گفت که چون قد تو شمشادی نیست
* اگر آن قامت و بالاست بگو راست که نیست
شعر کامل
خواجوی کرمانی