جامی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارۀ 17

1. تجلى الرّاح من كاس تصفی الرّوح فاقبلها

2. که می بخشد صفای می فروغ خلوت دل ها

3. انلنى جرعةً منها ارحنی ساعةً عنّى

4. که ماند از ظلمت هستی درون پرده مشکل ها

5. به جان شو ساکن کعبه بیابان چند پیمایی

6. چو نبود قرب روحانی چه سود از قطع منزل ها

7. برآر ای بحر بی پایان ز جود بی کران موجی

8. که خلق تشنه لب مردند بر اطراف ساحل ها

9. مرا نظارۀ محمل ز سلمی باز می دارد

10. که باشد برق استغنا زند آتش به محمل ها

11. تو سلطان فلک قدری چه باشی با گداطبعان

12. تو خورشید جهان تابی چه گردی شمع محفل ها

13. صفای جام می جامی برد زنگ غم از خاطر

14. اذا ماتلق من هم فحاولها و ناولها


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* شکایتی که ز زلف دراز اوست مرا
* به گفتن و به شنیدن نمی شود آخر
شعر کامل
صائب تبریزی
* گفتا کجاست آفت گفتم به کوی عشقت
* گفتا که چونی آن جا گفتم در استقامت
شعر کامل
مولوی
* از چرخ به هر گونه همی‌دار امید
* وز گردش روزگار می‌لرز چو بید
شعر کامل
حافظ