جامی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارۀ 34

1. مجلس پیر مغانست و پر از باده سبوها

2. طَيّبَ الله بِها وقت کرامٍ شَربوها

3. هر طرف باده به کف دُرد کشانند نشسته

4. اَحْسُن النّاس نفُوساً و قُلوباًو وُجوها

5. عشق بحریست عجب ژرف که از موج پیاپی

6. کرده جوهای شگرفست روان از همه سوها

7. بجه از جوی و درین بحر فكن كشتیِ خود را

8. که درین بحر شود متحّد آخر همه جوها

9. ما عجب تشنه جگر رطل گران باده فراوان

10. زان به تنگیم که تنگست دهان ها و گلوها

11. عاشقان روی کی آرند به خوبان نکوروی

12. گر نبینند عیان روی ترا در همه روها

13. ماگدایان در میکده هاییم چو جامی

14. بارها کرده به دریوزه پر از باده کدوها


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* این گردباد نیست که بالا گرفته است
* از خود رمیده ای است که صحرا گرفته است
شعر کامل
صائب تبریزی
* ترا دایه گر مرغ شاید همی
* پس این پهلوانی چه باید همی
شعر کامل
فردوسی
* در گوشه چشم است نهان فتنه دوران
* با گوشه نشینان جهان کار مدارید
شعر کامل
صائب تبریزی