لینک اشتراک گذاری
کپی شد
جامی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارۀ 374

1. بود بهار من آن روز اگرچه فصل دی است

2. که گل درو رخ ساقی و لاله جامِ می است

3. جهانیان همه در جست و جوی می بینم

4. ندانم این تک و پوی از کی است تا به کی است

5. اگرچه پشت به پشتند رهروان کس نیست

6. که طاق ابروی جانان نه قبله گاه وی است

7. رسید قاصد جان تیر او پیاپی باد

8. نزول او که عجب قاصدی خجسته پی است

9. در آفتاب به روزم ستاره بنماید

10. زتاب باده بناگوش او که کرده خوی است

11. به ذکر حاتم و جودش چه سود بسط سخن

12. چو از بسيط زمین آن بساط گشته طی است

13. صریر خامۀ جامی به گوش ذوق شنو

14. که بزمگاه سخن را به از نوای نی است


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* به ادب نافه گشایی کن از آن زلف سیاه
* جای دل‌های عزیز است به هم برمزنش
شعر کامل
حافظ
* صحن بستان ذوق بخش و صحبت یاران خوش است
* وقت گل خوش باد کز وی وقت میخواران خوش است
شعر کامل
حافظ
* دانه‌ای بیچاره بودم زیر خاک
* دانه را دردانه کردی عاقبت
شعر کامل
مولوی