لینک اشتراک گذاری
کپی شد
جامی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارۀ 570

1. گرنه یار از زلف برقع پیش روی خود کشد

2. جمله دل ها را به دام آرزوی خود کشد

3. من ز سر گویی تراشیدم زهی سرگشتگی

4. گر سوار من خم چوگان زگوی خود کشد

5. خاک کویش بر تنم باشد ز رحمت خلعتی

6. بعد قتلم غرق خون چون گرد کوی خود کشد

7. عشق بازی خوی شد مسکین دلم را با بتان

8. این همه بیداد بدخویان ز خوی خود کشد

9. چون تو می خواهم دلی از سنگ لیک آهن ربای

10. تا تو چون تیرافگنی پیکان به سوی خود کشد

11. چون صراحی پُر برآمد تشنۀ لعلت زمی

12. همچنان از بهر یک جرعه گلوی خود کشد

13. لب فروبند از سخن جامی که طوطی این همه

14. بی نوایی در قفس از گفت وگوی خود کشد


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* پرتو نیکان نگیرد هر که بنیادش بدست
* تربیت نااهل را چون گردکان بر گنبدست
شعر کامل
سعدی
* طبیبم گفت درمانی ندارد درد مهجوری
* غلط می‌گفت خود را کشتم و درمان خود کردم
شعر کامل
وحشی بافقی
* تا چند در میان فکنی باد و شانه را؟
* دل را نمی دهیم به زلف تو، زور نیست!
شعر کامل
صائب تبریزی