جامی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارۀ 844

1. شوخی که تاجداران بوسند خاک راهش

2. سوی چو من گدایی مشکل فتد نگاهش

3. من کیستم که خواهم پهلوی او نشينم

4. این بس مرا که بینم از دور گاه گاهش

5. فرسوده قالب من همواره خاک بادا

6. بر هر زمین که باشد آمد شدِ سپاهش

7. هرکس به مِهر آن خط میرد رسد به محشر

8. صد گونه سرخ رویی از نامۀ سیاهش

9. در گلستان خوبی برگِ وفا مجویید

10. کز خون بی گناهان پرورده شد گیاهش

11. من داد خود چه خواهم زان مه که هرگزش نیست

12. چون پادشاهِ ظالم پروای دادخواهش

13. جامی ز کوی هستی بریست رَخت گویی

14. کز هیچ سو نیاید دیگر فغان و آهش


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* نفس باد صبا مشک فشان خواهد شد
* عالم پیر دگرباره جوان خواهد شد
شعر کامل
حافظ
* مرا به آتش سوزنده رحم می آید
* که زندگانی خود صرف ژاژخایی کرد
شعر کامل
صائب تبریزی
* در بیابان گر به شوق کعبه خواهی زد قدم
* سرزنش‌ها گر کند خار مغیلان غم مخور
شعر کامل
حافظ