لینک اشتراک گذاری
کپی شد
جامی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارۀ 844

1. شوخی که تاجداران بوسند خاک راهش

2. سوی چو من گدایی مشکل فتد نگاهش

3. من کیستم که خواهم پهلوی او نشينم

4. این بس مرا که بینم از دور گاه گاهش

5. فرسوده قالب من همواره خاک بادا

6. بر هر زمین که باشد آمد شدِ سپاهش

7. هرکس به مِهر آن خط میرد رسد به محشر

8. صد گونه سرخ رویی از نامۀ سیاهش

9. در گلستان خوبی برگِ وفا مجویید

10. کز خون بی گناهان پرورده شد گیاهش

11. من داد خود چه خواهم زان مه که هرگزش نیست

12. چون پادشاهِ ظالم پروای دادخواهش

13. جامی ز کوی هستی بریست رَخت گویی

14. کز هیچ سو نیاید دیگر فغان و آهش


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* گنج قارون که فرو می‌شود از قهر هنوز
* خوانده باشی که هم از غیرت درویشان است
شعر کامل
حافظ
* عاقبت این خانه ها ماتم سرایی می شود
* زعفران گر جای برگ کاه در گل می کنی
شعر کامل
صائب تبریزی
* واله و شیداست دایم همچو بلبل در قفس
* طوطی طبعم ز عشق شکر و بادام دوست
شعر کامل
حافظ