جامی_دیوانمثنوی ها (فهرست)

مثنوی شمارۀ 3 : در تعریف عمارت سلطان حسین

1. بنامیزد چه دلکش منزلست این

2. نه آب و گِل همه جان و دلست این

3. بسی مَه بر فلک منزل بریده

4. به عمر خود چنین منزل ندیده

5. تصوّر کن چو یک شخص این جهان را

6. که باشد همچو چشم این خانه آن را

7. کسی کان شخص را انسان عين است

8. جهان مردمی سلطان حسین است

9. گِلش گویی ز مشک چین سرشتند

10. که نامش خانۀ مشکین نوشتند

11. ز هر لاله به سقف آن نمونه

12. مگر شد لاله زاری باژگونه

13. ز دیوارش زگچ گل ها بریده

14. گُلِ کافوریست از گِل دمیده

15. منقش از زر حل هر دَرِ او

16. دری از خُلد در هر منظر او

17. مروّح خانه ای دان از جنانش

18. که باشد حوض کوثر در میانش

19. میان حوض نرگس دان سیمین

20. برو فوّاره های نرگس آیین

21. ز هر نرگس جهنده آب از آن سان

22. که گاه شادی آب از چشم جانان

23. به گرد حوض جویی پر خم وتاب

24. چو مار سیمگون پیچان درو آب

25. چو لطف حوض و جوی آن روان دید

26. گه بیرون شدن بر خویش پیچید

27. به سعی شاه شد این خانه آباد

28. چوتاريخ عمارت فرّخش باد


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* تو را ز کنگره عرش می‌زنند صفیر
* ندانمت که در این دامگه چه افتادست
شعر کامل
حافظ
* خموش هر که شد از قیل و قال وارسته است
* نمی زنند دری را که از برون بسته است
شعر کامل
صائب تبریزی
* غلام دولت آنم که پای بند یکیست
* به جانبی متعلق شد از هزار برست
شعر کامل
سعدی