لینک اشتراک گذاری
کپی شد
جامی_دیوانرباعی ها
رباعی شمارۀ 31 : با زلف تو نافه را سرِ مسکینی است
رباعی شمارۀ 32 : بی تاب شد از تب ورق نسرينت
رباعی شمارۀ 33 : فارقت و لا حبیب لی الّا انت
رباعی شمارۀ 34 : هر دیده که روزی به جمالت نگریست
رباعی شمارۀ 35 : افسوس که دلبرِ پسندیده برفت
رباعی شمارۀ 36 : ای سرو سهی که کس به پایت ننشست
رباعی شمارۀ 37 : شوخی که بلای دل و دین افتادست
رباعی شمارۀ 38 : یک نیمه زعمر در بطالت بگذشت
رباعی شمارۀ 39 : گاهی کَشیم به رفتن ای عشوه پرست
رباعی شمارۀ 40 : آن مه که به دل حرف وفا کرده درست
رباعی شمارۀ 41 : گل گرچه کشد سرزنش از خار درشت
رباعی شمارۀ 42 : جامی عمری به خلق عالم پیوست
رباعی شمارۀ 43 : بشکافت زمین به سبزه و گل بشکفت
رباعی شمارۀ 44 : رسوا شده لولی ربابی در دست
رباعی شمارۀ 45 : با دایرۀ وفا نیی یک ساعت
رباعی شمارۀ 46 : دل بهر تو صد تیغ ملامت خوردست
رباعی شمارۀ 47 : نوباوۀ بستان لطایف سخنست
رباعی شمارۀ 48 : این نسخه که نزهتگه عقل و جانست
رباعی شمارۀ 49 : خوش تر ز کتاب در جهان یاری نیست
رباعی شمارۀ 50 : دل گوهر سبحۀ محبت می سُفت
رباعی شمارۀ 51 : روشن گهری که جان پاکان سُفتست
رباعی شمارۀ 52 : آب سخنم روان که می خواهم نیست
رباعی شمارۀ 53 : گردون که پیِ پاس ز سهم خطرت
رباعی شمارۀ 54 : دنیا که گرفت در دل و جان جایت
رباعی شمارۀ 55 : تا چند کنی بحث قدیم و محدث
رباعی شمارۀ 56 : ای با رُخت انوار مه و خور همه هیچ
رباعی شمارۀ 57 : در رنج خمار بودن ای یار مليح
رباعی شمارۀ 58 : تاکی ز رخت پرده گشایم گستاخ
رباعی شمارۀ 59 : المنّة لله که نه شیخم نه مرید
رباعی شمارۀ 60 : آن شاهد غیبی زنهانخانۀ بود

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* دل ما به دور رویت ز چمن فراغ دارد
* که چو سرو پایبند است و چو لاله داغ دارد
شعر کامل
حافظ
* بوی کافور ازین مرده دلان می آید
* که به این طایفه آمیخت که نامرد نشد؟
شعر کامل
صائب تبریزی
* هیچ دانی که چرا پسته چنان می‌خندد
* زانکه گفتم که بدان پسته دهن می‌مانی
شعر کامل
خواجوی کرمانی