کمال‌الدین اسماعیل_دیوانرباعی ها (فهرست)

شمارهٔ 117

1. این خشک گیا که زرد چون روی منست

2. ریزنده و جای جای جون موی منست

3. و ایت طاق پل شکسته و آب روان

4. گویی که مثال چشم و ابروی منست


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* شعر و عرش و شرع از هم خاستند
* تا دو عالم زین سه حرف آراستند
شعر کامل
عطار
* به شعر حافظ شیراز می‌رقصند و می‌نازند
* سیه چشمان کشمیری و ترکان سمرقندی
شعر کامل
حافظ
* مردمی هرگز ز چشم او ندیدم،گر چه من
* می کشم روغن به زور جذبه ازبادام خشک
شعر کامل
صائب تبریزی