کمال‌الدین اسماعیل_دیوانرباعی ها (فهرست)

شمارهٔ 227

1. گل در مه روزه همچنان می خندد

2. گویی که بطنز بر جهان می خندد

3. می روشن و نو بهار و مردم هشیار

4. گل را عجب آمدست از آن می خندد


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* از تواضع افسر خورشید زرین گشته است
* کم نمی گردد فروغ گوهر از افتادگی
شعر کامل
صائب تبریزی
* نیرزد همی زندگانیش مرگ
* درختی که زهر آورد بار و برگ
شعر کامل
فردوسی
* حافظ چه طرفه شاخ نباتیست کلک تو
* کش میوه دلپذیرتر از شهد و شکر است
شعر کامل
حافظ